Θύματα Ακτινοβολίας. Η μεγαλύτερη νίκη των εργαζόμενων γυναικών απέναντι σε Κολοσσό.

16.000 Συνεταίροι μην ακούτε τα παπαγαλάκια της πρώην Συνεταιριστικής Τράπεζας Λαμίας. Δηλώστε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ.

ΖΗΤΑΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ – ΜΕΡΙΔΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΚΟ

Αγαπητοί κ.κ. Συνεταίροι

Έχετε στο μυαλό Σας πολλά παραδείγματα.

Εγώ σήμερα σας παρουσιάζω και άλλο ένα παράδειγμα μήπως και ενδιαφερθείτε έστω και την τελευταία στιγμή, διότι μετά ένας – ένας δεν θα κάνετε τίποτα και δεν θα μπορούμε τότε να Σας εντάξουμε στον Κατάλογο.

Η Επιτυχία έρχεται μετά από ΑΓΩΝΕΣ και μην περιμένετε το παξιμάδι να είναι και βρεγμένο.

ΙΔΟΥ λοιπόν οι “Γυναίκες-φαντάσματα”

Βίοι Παράλληλοι: Ο Πλούταρχος τα έγραψε Ολα...

Η.Π.Α (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)

ΘΕΜΑ: Θύματα Ακτινοβολίας. Η μεγαλύτερη νίκη των εργαζόμενων γυναικών απέναντι σε Κολοσσό.

1917

United States Radium Corporation

“Γυναίκες-φαντάσματα” Θύματα Ακτινοβολίας. Η μεγαλύτερη νίκη των εργαζόμενων γυναικών απέναντι σε κολοσσό.

Όταν οι Αμερικανοί συνειδητοποίησαν ότι το ράδιο (Ra) μπορεί να προσφέρει μία μόνιμη λάμψη στο σκοτάδι, αποφάσισαν να το αξιοποιήσουν και στρατιωτικά. Το 1917, με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εταιρεία United States Radium Corporation, άρχίζει να λανσάρει “ρολόγια με φωτεινά καντράν” και άλλα μηχανήματα, βαμμένα με ράδιο. Αμέσως έγιναν ανάρπαστα. Οι στρατιώτες μπορούσαν εύκολα πλέον να εντοπίσουν οτιδήποτε, χωρίς να χρειάζεται να κουβαλούν επιπλέον εξοπλισμό για τον φωτισμό τους ή να βασίζονται στις λάμπες της ομάδας. Όσο περνούσαν οι μήνες και ο πόλεμος συνεχιζόταν, η εταιρεία επέκτεινε τις εγκαταστάσεις της, προκειμένου να ανταποκριθεί στην ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση από το Μέτωπο. Για τη στελέχωση των εργοστασίων προσλαμβάνονται εκατοντάδες νεαρές γυναίκες, επειδή τα χέρια τους είναι πιο λεπτά, σε σύγκριση με των ανδρών, και κατά συνέπεια καταλληλότερα για την απαιτητική και λεπτομερή εργασία επικάλυψης των καντράν. Με τριπλάσιο μισθό από το μέσο μεροκάματο της εποχής, οι γυναίκες που διεκδικούν μία θέση στην εταιρεία αυξάνονται συνεχώς.

“Γυναίκες-φαντάσματα” Οι εργάτριες της United States Radium Corporation έγιναν γνωστές ως “γυναίκες-φαντάσματα”, επειδή η σκόνη ραδίου, στην οποία εκτίθενται καθημερινά, κάνει τα ρούχα, τα μαλλιά και το δέρμα τους να λάμπουν, στην κυριολεξία. Πολλές είναι εκείνες που φορούν το αγαπημένο τους φόρεμα στη δουλειά, προκειμένου να “λάμψουν” στον βραδινό χορό ενώ μερικές βάζουν ράδιο ακόμη και στα δόντια τους, για να αποκτήσουν αστραφτερό χαμόγελο. Για την εποχή δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο. Άλλωστε, ο Τύπος της εποχής βρίθει από διαφημίσεις προϊόντων που περιέχουν ράδιο. Σοκολάτες, καλλυντικά, οδοντόκρεμες, ακόμα και νερό με ράδιο κυκλοφορούν στην Αμερικανική αγορά και πλασάρονται στο κοινό, χωρίς να υπάρξει κάποια αντίδραση από την επιστημονική κοινότητα.

Το ράδιο είχε ανακαλυφθεί μόλις 20 χρόνια νωρίτερα από την Μαρί Κιουρί και τον σύζυγό της, Πιερ, και οι βλαβερές ιδιότητές του δεν ήταν ακόμα γνωστές. Αντιθέτως, επειδή είχε χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στη θεραπεία του καρκίνου, πολλοί το έβλεπαν ως το “θαυματουργό” και άκρως υγιεινό χημικό στοιχείο. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ίσχυει. Το ράδιο είναι και είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο στοιχείο. Η Μαρί Κιουρί υπέστη φοβερά εγκαύματα από την επανειλημμένη έκθεσή της σε αυτό, πριν πεθάνει από την ραδιενεργή ακτινοβολία, όπως και δεκάδες ακόμη ερευνητές που πειραματίστηκαν με ράδιο. Οι εργάτριες της Αμερικανικής εταιρείας ραδίου θα το ανακαλύψουν σύντομα. Και με τον χειρότερο τρόπο. Όταν ο διευθυντής της εταιρείας ζήτησε από τις “γυναίκες-φαντάσματα” να βρέχουν το πινέλο με τα χείλη τους, πριν περάσουν την επικάλυψη ραδίου στα καντράν, προκειμένου να τα κάνουν πιο “λεπτά”, εκείνες εύλογα ρώτησαν αν κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο. Εκείνος τις διαβεβαίωσε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας.

Λίγο καιρό αργότερα, η Amelia Maggia, εργαζόμενη στο εργοστάσιο ραδίου, άρχίζει να εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα. Αρχικά είναι ένας πονόδοντος, ο οποίος καταλήγει στην αφαίρεση του “σάπιου” δοντιού της. Λίγες μέρες αργότερα πρέπει να αφαιρεθεί και το διπλανό δόντι, που επίσης έχει σαπίσει. Σύντομα, όλο το στόμα της γεμίζει με, γεμάτες πύον, πληγές, που αιμορραγούν. Η μυστηριώδης ασθένεια εξαπλώνεται σταδιακά στην κάτω γνάθο της Maggia, η οποία πρέπει και αυτή να αφαιρεθεί. Μόλις ο γιατρός την ακουμπά, θρυμματίζεται. Την αφαιρεί, τραβώντας την απλώς με τα δάχτυλά του. Η Maggia διαλυόταν. Μέσα σε λίγες μέρες, εμφανίζονται αντίστοιχες πληγές σε όλο της σώμα, μέχρι που τελικά πεθαίνει από αιμορραγία. Οι γιατροί προβληματίζονται για την ασθένειά της, αλλά στο τέλος καταλήγουν ότι πέθανε από σύφιλη.

Τη Maggia ακολουθούν και άλλες γυναίκες που εργάζονται στο εργοστάσιο.

Για δύο χρόνια, ο διευθυντής αρνιέται πεισματικά κάθε σύνδεση των “ανεξήγητων” θανάτων με τον χώρο εργασίας των γυναικών. Ωστόσο, η κατακραυγή είναι τεράστια και τον αναγκάζει να αναθέσει σε εξιδεικευμένη εταιρεία τη διεξαγωγή ανεξάρτητης μελέτης για το θέμα. Οι ερευνητές αποφαίνονται ότι οι γυναίκες πέθαναν εξαιτίας της έκθεσής τους στο ράδιο. Αρνούμενη να αποδεχτεί τα ευρήματα της μελέτης, η εταιρεία πραγματοποιεί πρόσθετες μελέτες που καταλήγουν στο αντίθετο συμπέρασμα και κατήγγειλε τις ασθενείς.

 Το 1925

United States Radium Corporation

“Γυναίκες-φαντάσματα” Θύματα Ακτινοβολίας. Η μεγαλύτερη νίκη των εργαζόμενων γυναικών απέναντι σε Κολοσσό.

Το 1925, ο παθολόγος Χάρισον Μάρτλαντ δημοσιεύει μία έρευνα, με την οποία αποδεικνύει περίτρανα ότι οι “γυναίκες του ραδίου” δηλητηριάστηκαν. Σύμφωνα με όσα γράφει, όταν το ράδιο μπαίνει στο σώμα, ακόμα και σε μικρές ποσότητες, τρώει τα σωθικά τους και ανοίγει κυριολεκτικά, τρύπες μέσα τους όσο είναι ζωντανές. Η βιομηχανία ραδίου προσπαθεί να απαξιώσει τα ευρήματα του Μάρτλαντ, αλλά οι μέλλουσες ασθενείς και εργαζόμενες στην εταιρεία δεν το βάζουν κάτω. Οι περισσότερες γνωρίζουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες, αλλά θέλουν να κάνουν κάτι για τις επόμενες.

 

United States Radium Corporation

“Γυναίκες-φαντάσματα” Θύματα Ακτινοβολίας. Η μεγαλύτερη νίκη των εργαζόμενων γυναικών απέναντι σε Κολοσσό.

 

Το 1927

Ο δικηγόρος Ρέιμοντ Μπέρι συμφωνεί να αναλάβει την υπόθεσή τους. Οι περισσότερες έχουν μόλις λίγους μήνες ζωής και αναγκάζονται να δεχτούν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Ωστόσο, το Θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες της εποχής και απασχολεί τη διεθνή κοινή γνώμη.

Η δικαίωση Ακόμη και τότε, η United States Radium Corporation, αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή και οι γυναίκες συνεχίζουν να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν.

 

Το 1938

Η ετοιμοθάνατη εργάτρια, Catherine Wolfe Donohue, μηνύει την εταιρεία για την ασθένειά της. Πολλοί είναι αυτοί που αρχικά την κατακρίνουν, καθώς η βιομηχανία ραδίου είναι από τις ελάχιστες που έχει μείνει ανοιχτή, στη δίνη της οικονομικής κρίσης. Λίγες μέρες πριν ξεψυχήσει, η Catherine δίνει κατάθεση από το νεκροκρέβατό της και καταφέρνει να κερδίσει τη δίκη. Είναι μια δικαίωση για όλες. Από τις υγιείς και μελλοθάνατες εργάτριες, μέχρι τις νεκρές εργάτριες, που φωσφόριζαν από τους τάφους τους. H Catherine Wolfe Donohue, στο νεκροκρέβατό της, απ όπου κέρδισε τη δίκη. 

Για πρώτη φορά στην ιστορία μια εταιρεία – κολοσσός θεωρείται υπεύθυνη για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων της.

Η υπόθεση των “γυναικών του ραδίου” οδηγεί σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων, με μεγαλύτερη όλων τη δημιουργία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία.